Objawienie Bahá’u’lláha głosi, że celem naszego życia jest poznać Boga i osiągnąć Jego obecność. Naszą prawdziwą tożsamość stanowi nasza racjonalna dusza, której wolna wola i zdolność rozumienia umożliwia nam nieustannie ulepszać siebie i nasze społeczeństwo. Kroczenie ścieżką służby Bogu i ludzkości nadaje życiu znaczenie i przygotowuje nas na ten moment, kiedy dusza oddziela się od ciała i kontynuuje swoją wieczną podróż w kierunku swojego Stwórcy.

W tej części zostaną zbadane cztery tematy. Pod każdym nagłówkiem znajduje się zbiór stron, artykułów, wyjątków z pism bahá’í i innych źródeł, które dogłębnie badają każdy z tych tematów.

Dusza Ludzka >>
Każda istota ludzka posiada nieśmiertelną, racjonalną duszę, która przez krótką chwilę przechodzi przez ten świat po czym przez wieczność kontynuuje postęp podążając w kierunku Boga. Celem naszego życia jest rozwój duchowy poprzez służenie naszym bliźnim. Dzięki temu nabywamy cech duchowych, których będziemy potrzebować w przyszłym życiu.

Akty czci >>
Akty czci takie jak modlitwy, medytacje, post, pielgrzymka i służba innym tkwią w istocie życia duchowego. Przez nie jednostki i wspólnoty są w stanie ciągle wzmacniać wyjątkową więź, która istnieje między Bogiem a ludzkością.  Akty oddawania czci są nieodłączną częścią życia duchowego. Przez nie jednostki i wspólnoty nieustannie wzmacniają unikalną więź, która istnieje pomiędzy Bogiem i ludzkością. Ta więź pobudza do życia związek, który podtrzymuje społeczeństwo – pomiędzy jednostkami i pośród różnych elementów wspólnoty i jej instytucji.

Szlachetne życie >>
Tak jak celem świecy jest dostarczanie światła, dusza ludzka została stworzona aby szczodrze dawać. Wypełniamy nasz wysoki cel żyjąc życiem służby, w którym z pokorą i dystansem oferujemy swój czas i energię, wiedzę i zasoby finansowe.

Charakter i zachowanie >>
Kształtowanie cech duchowych w tym świecie jest nierozłączne z niekończącym się udoskonalaniem naszego zachowania, w którym nasze działania coraz bardziej odzwierciedlają szlachetność i prawość,  którymi to cechami jest obdarzona każda istota ludzka. Takie duchowe cechy nie będą nabyte w przypadku skupiania się na sobie, rozwijają się bowiem przez służbę innym.