Tak jak celem świecy jest dawanie światła, dusza ludzka została stworzona, aby hojnie dawać. Wypełniamy swój najwyższy cel w życiu w służbie, kiedy ofiarujemy swój czas, energię, wiedzę i środki materialne.

Impuls dawania rodzi się z miłości do Boga. W miarę jak ta miłość przepełnia nam serca, hojność zaczyna charakteryzować wzór naszego działania, kiedy to służymy innym z miłości do Boga, a nie jesteśmy motywowani nadzieją na uznanie i nagrodę czy też strachem przez karą. Życie w służbie dla ludzkości oznacza pokorę i uniezależnienie się, a nie własny interes i przechwalanie się.

Shoghi Effendi napisał: Musimy być jak fontanna lub źródło, które ciągle się opróżnia ze wszystkiego co posiada i ciągle napełnia z niewidzialnego źródła. Stałe dawanie dla dobra naszych bliźnich niepowstrzymane strachem przez ubóstwem i zależne od niezawodnej szczodrości Źródła wszelkiego bogactwa i wszelkiego dobra – oto sekret prawego życia.

***

Dawanie i bycie hojnym to Moje cechy; dobrze się dzieje temu, co zdobi się w Moje cnoty.
—  Bahá’u’lláh