Przykładowe lekcje dla dzieci, cytaty, modlitwy i piosenki

Piosenki:

Przykładowe cytaty i modlitwy:

Modlitwa ‘Abdu’l-Bahy często recytowana na zajęciach dla dzieci:

„O Łaskawy Panie! Jestem jedynie małym dzieckiem – wywyższyj mnie dopuszczając do Twego Królestwa; jestem ziemski – uczyń mnie niebiańskim; jestem ze świata na niskości – pozwól mi należeć do Królestwa na wysokości; jestem smutny – spraw, abym stał się radosny; jestem przyziemny – uczyń mnie uduchowionym i spraw, abym był okazicielem Twoich nieskończonych łask. Ty jesteś Potężnym, Wszechmiłującym. “

Cytat z Pism Bahá’u’lláha często recytowany na zajęciach dla dzieci:

„O Synu Ducha! Oto pierwsza Moja rada: miej serce czyste, łagodne i promienne…”

Poniższy cytat pochodzi z listu Powszechnego Domu Sprawiedliwości do bahaitów świata z roku 2000:

„Dzieci są najcenniejszym skarbem, który może posiadać wspólnota, ponieważ w nich znajduje się obietnica i gwarancja przyszłości.”

Cytat z modlitwy ‘Abdu’l-Bahy studiowany przez dzieci w klasie 1 bahaickich zajęć dla dzieci na całym świecie:

„O Boże! Wychowuj te dzieci. Te dzieci są roślinami Twojego sadu, kwiatami Twojej łąki, różami Twojego ogrodu. Niech zrasza je Twój deszcz i niech Słońce Rzeczywistości świeci nad nimi Twoją miłością. Niechaj Twój powiew je orzeźwia, aby kształciły się, rosły, rozwijały i ukazały w najdoskonalszym pięknie. Ty jesteś Dającym, Ty jesteś Współczującym. “

Przykładowe lekcje

Lekcja o uczciwości

LEKCJA 12

A. Odmawianie i zapamiętywanie modlitw

Po odmówieniu modlitw na rozpoczęcie lekcji, pomożesz uczniom dokończyć zapamiętywanie modlitwy wprowadzonej na lekcji 10, aby mogli powtórzyć ją na następnej lekcji i rozpocząć uczenie się nowej.

B. Piosenki (włączając niektóre z poprzednich lekcji):

Prawdomówność

Refren:

C G D G C G D G

Prawdomówność jest jaśniejsza niż światło słońca

C G D G C G D G

Prawdomównością upiększajcie swoje języki, o ludzie!

Uczciwość jest jaśniejsza niż światło słońca

Uczciwością ozdabiajcie swoje dusze, o ludzie!

Refren

Uczciwość jest jaśniejsza niż światło słońca

Uczciwością ozdabiajcie swoje dusze, o ludzie!

C. Zapamiętywanie cytatów:

Wszyscy wiemy, jakie cudowne rzeczy Bóg stworzył, aby nasze życie było piękniejsze, a serca radosne. Jednak duchowe cechy bardziej niż rzeczy materialne czynią człowieka piękną istotą. Jedną z najpiękniejszych cech, które zdobią nasze życie jest uczciwość. Kiedy uczciwość jest naszą ozdobą, nie bierzemy rzeczy, które do nas nie należą ani nigdy nikogo nie oszukujemy. Zapamiętajmy sobie następujący cytat z Pism Bahá’u’lláha, który pomoże nam pamiętać o zalecie uczciwości:

„Upiększajcie języki, o ludzie, prawdomównością, i ozdabiajcie dusze ozdobą uczciwości.”(19)

Upiększać

Wojtek posadził w ogrodzie piękne róże. Róże upiększają ogród.
Sławek miał zwyczaj kłamać, ale teraz zaczął mówić prawdę. Sławek upiększył swój język prawdomównością.

Ozdabiać

Na ścianie wisi piękny obraz z żaglówkami. Ten obraz ozdabia ścianę.
Na wiosnę piękne kwiaty ozdabiają drzewa.
Kiedy Mama Zosi idzie na święto 19 dnia zakłada dla ozdoby specjalne kolczyki.
Kiedy Arek był jeszcze małym chłopcem, postanowił ozdobić swój charakter cechami duchowymi. Rozwinął on w sobie bardzo piękny charakter.

D. Opowiadanie:

Mullá Bahram był jednym z wielkich irańskich bahaitów. Pewnego dnia przyszedł do niego list, który mocno go zmartwił. Umarło dziecko jego kuzyna. Ponieważ dziecko było bahaitą, wyprawiono mu pogrzeb bahaicki. Rozgniewało to duchownych muzułmańskich, którzy wnieśli skargę na policję i ojciec zmarłego dziecka został aresztowany.

Po przeczytaniu tego listu Mullá Bahram głęboko przemyślał ten problem i zdecydował pójść i poprosić o pomoc pewnego ważnego urzędnika państwowego. Kiedy Mullá Bahram dotarł do domu tego urzędnika, było tam przyjęcie i wielu gości. Jeden z nich, gdy zobaczył w bramie biednie odzianego człowieka, chciał go wyrzucić, lecz właściciel domu zauważył Mullę Bahrama i zaprosił go do wejścia bardzo serdecznie, i z wielkim szacunkiem. Wszystkich gości zadziwiła uprzejmość i serdeczność urzędnika w stosunku do pokornego i biednego Mulli Bahrama. Wtedy gospodarz domu tak im wyjaśnił:

„Mullá Bahram w pełni zasługuje na szacunek, jaki do niego czuję, ponieważ jest on sprawiedliwym i uczciwym człowiekiem nawet w chwilach próby.” Mullá Bahram powiedział o swoim kłopocie i urzędnik z wielką przyjemnością napisał natychmiastowy rozkaz uwolnienia z więzienia kuzyna Mulli Bahrama. Goście byli zaskoczeni i zapytali urzędnika skąd wiedział o uczciwości Mulli Bahrama i dlaczego zasłużył on na tak wielki szacunek z jego strony. Ten tak im wtedy powiedział:

„Zdarzyło się kiedyś, że miałem pewien dług, który musiałem spłacić od razu, ale nie miałem na to dość pieniędzy. Wtedy doszedłem do porozumienia z osobą, która udzieliła mi pożyczki, że zamiast pieniędzy oddam jej nieruchomość. Nie mogliśmy jednak dojść do zgody co do wartości tej nieruchomości. Nie mogliśmy oprzeć się na opinii mojego przyjaciela ani na opinii przyjaciela tej osoby, która udzieliła mi pożyczki, bo każde z nas mogło zapłacić swojemu przyjacielowi, aby wycenił wartość nieruchomości na korzyść jednego z nas. Poprosiliśmy więc pewnego kupca, aby przysłał nam swojego biegłego, który wyceniłby nieruchomość. Kupiec przysłał nam Mullę Bahrama. Aby być pewnym, że cena nieruchomości wystarczy na pokrycie całego długu poszedłem do niego w tym dniu, kiedy miał robić wycenę i zaproponowałem mu dużą sumę, aby tylko wycenił na moją korzyść. To była taka suma, jakiej nie zarobiłby on w ciągu sześciu lat intensywnej pracy, a jednak odmówił przyjęcia tych pieniędzy. Powiedział, że najlepiej jest najpierw oglądnąć tę nieruchomość. Okazało się, że Mullá Bahram wycenił nieruchomość znacznie wyżej, niż ja sądziłem, że jest warta. Poszedłem więc znów do niego tym razem ze znacznie większą sumą, aby mu podziękować, ale i tym razem nic ode mnie nie przyjął. Powiedział, że wycenił on nieruchomość na taką sumę tylko dlatego, że rzeczywiście taka była jej wartość. Wycena należała do jego zajęć, za które otrzymywał pensję i nic się mu za to dodatkowo nie należało.”

„Teraz już rozumiecie dlaczego powiedziałem, że Mullá Bahram jest prawym i uczciwym człowiekiem, co jest bardzo rzadkie w naszych obecnych czasach” – powiedział urzędnik swoim gościom – „Ach, gdyby każdy był tak uczciwy jak Mullá Bahram!”

E. Zabawa: „Kwadrat, kółko, trójkąt”.

Nauczyciel ustala kolejność figur (np. kółko, kółko, kwadrat) i prosi jedno z dzieci, aby powtórzyło. Następnie to samo dziecko ma narysować te figury w tej samej kolejności. Każde z dzieci ma możność kilkakrotnego powtarzania i rysowania figur, za każdym razem jednak w innej kolejności. Jeśli dziecko nie potrafi zapamiętać trzech figur, daj tylko dwie, a jeżeli trzy są za łatwe – daj cztery.

Odmiany gry:

Zamiast ustnie podawać kolejność przygotuj kartki z rysunkami figur w różnych kolejnościach. Pokaż jedną z kartek każdemu z dzieci. Niech popatrzy, a potem powtórzy kolejność figur najpierw ustnie, a później rysując.
Grę można prowadzić zastępując figury kolejnymi czynnościami. Na przykład: skacz, odwróć się, dotknij czubków palców u nóg, dotknij nosa, zaklaskaj, zrób krok na przód.

F. Kolorowanie:

G. Modlitwy na zakończenie

Lekcja o cierpliwości

LEKCJA 23

A. Odmawianie i zapamiętywanie modlitw

Rozpocznij lekcję modlitwami, a później pomóż dzieciom dokończyć zapamiętywanie modlitwy wprowadzonej na lekcji 18. Na kolejne lekcji będziecie ją powtarzać.

B. Piosenki (włączając niektóre z poprzednich lekcji):

Cierpliwość

(wersja polska piosenki w przygotowaniu)

_{D A}

Jesteś już zmęczony

_{A D}

A droga jeszcze da-le-ka

_{D A}

Masz już dość chodzenia

_{A D}

Gdy słońce świeci mocno tak

_{G D}

Ćwiczmy więc cierpliwość

_{G D}

Niedobrze płakać jest

_{G D}

Gdy idziemy krok za krokiem

_{A D}

Szybciej płynie czas

Refren:

_{G D}

Cierpliwość to odpowiedź

_{G D}

Kiedy smutno jest

_{G D}

Cierpliwość jest nagrodą

_{A D}

Bo przynosi szczęście też

C. Zapamiętywanie cytatów

Dzieci nauczą się dzisiaj cytatu związanego z cierpliwością, który możesz im wprowadzić w następujący sposób:

Cierpliwość jest jedną z najważniejszych cech, którą posiadamy. Bez cierpliwości nie osiągniemy dużo w naszym życiu. Potrzebujemy cierpliwości, aby uczyć się w szkole, pracować, przyjaźnić się z innymi i rozwijać się duchowo. Nie wszystko w życiu można zrobić szybko. Wiele rzeczy można osiągnąć tylko krok po kroku, dzień po dniu. Kiedy ćwiczymy cierpliwość, nie próbujemy przyspieszać rzeczy, które wymagają czasu. Musimy być cierpliwi w stosunku do siebie, bo cały czas uczymy się i rozwijamy się. Poniższy cytat może nam pomóc w staraniach, aby ćwiczyć cierpliwość:

„On prawdziwie zwielokrotni nagrodę tych, którzy cierpliwie znoszą przeciwności.” (32)

znosić przeciwności

Lidia razem z rodziną wyjechała, aby wykonywać pionierską pracę w odległej miejscowości. W ciągu pierwszych miesięcy spotkały ich liczne trudności, jednak z pomocą sąsiadów znieśli przeciwności i teraz są zadowoleni ze swojego nowego miejsca.
Harry zachorował. Cierpiał bardzo, ale nie narzekał i cierpliwie zniósł przeciwność jaką była choroba.

D. Opowiadanie

Li Xin bardzo lubił brzoskwinie. Były to jego ulubione owoce. Codziennie brał brzoskwinię ze sobą do szkoły i jadł ją podczas przerwy. Zjadał ją ze smakiem i wyrzucał pestkę, która miała w środku nasionko.

Pewnego dnia Li Xin uczył się o nasionach. Przyszedł mu do głowy pomysł, że może zasadzić pestkę z brzoskwini i wyhodować drzewo! Tego dnia nie wyrzucił pestki, tylko zawinął ją w kawałek papieru. Kiedy lekcje się skończyły, pobiegł do domu i poprosił tatę, żeby mu pomógł znaleźć miejsce do zasadzenia drzewa. Tata mu powiedział, że będzie musiał poczekać, aż pestka wyschnie, żeby móc wydobyć nasionko. Ale Li Xin chciał posadzić pestkę od razu „Li Xin” – powiedział do niego tata – „jeśli nie masz cierpliwości, aby poczekać, aż pestka wyschnie, to skąd weźmiesz cierpliwość, aby czekać, aż drzewo wyrośnie?” Wtedy Li Xin zdecydował się położyć pestkę, aby wyschnęła.

Kilka dni później, Li Xin otworzył pestkę i wyjął nasionko. Mama pokazała mu miejsce w rogu ogrodu gdzie drzewo będzie mogło rosnąć wysokie i silne. Li Xin wykopał dołek, wrzucił do niego nasionko i przykrył je wilgotną ziemią. Uśmiechnął się radośnie. Drzewo nareszcie rośnie!

Codziennie Li Xin odwiedzał kopczyk w nadziei, że zobaczy jakiś znak, że nasienie wykiełkowało. Minęło wiele tygodni, a nic nie kiełkowało i Li Xin zaczął się zniechęcać. Widząc, że jest zaniepokojony mama zapytała go co się dzieje. „Moje drzewo nie kiełkuje – powiedział – „ciekawe czy kiedykolwiek wyrośnie.” Na to mama odpowiedziała: „To drzewo jeszcze ma dużo czasu na to, żeby wyrosnąć. Jest podobne do ciebie. Kiedy urodziłeś się, byłeś taki maleńki, że tylko spałeś i jadłeś. A teraz popatrz! Jesteś młodym chłopcem, który biega, mówi i myśli samodzielnie! To drzewo będzie rosło jeszcze wiele lat, ale jeśli będziesz o nie dbał, pewnego dnia będziesz mógł usiąść w jego cieniu i jeść jego owoce.” Li Xin przemyślał to wszystko i wypełniła go znowu nadzieja. Na lekcji nauczył się, że nasionko musi przejść wiele zmian zanim nawet wykiełkuje.

Pewnego wiosennego dnia, Li Xin poszedł odwiedzić swój kopczyk i ku swojej ogromnej radości, zobaczył malutką zieloną roślinkę wyglądającą spod ziemi! Jego drzewo rosło! Pobiegł do swojej sąsiadki, która uprawiała warzywa i podzielił się tą wspaniałą nowiną. Poradziła mu jak opiekować się roślinką kiedy jest jeszcze mała i wątła, a chłopiec słuchał jej uważnie, gotowy, aby opiekować się nią najlepiej jak potrafi. „Niedługo będę miał wiele brzoskwiń, aby podziękować za poradę – powiedział Li Xin. Sąsiadka uśmiechnęła się: „Pamiętasz jaki musiałeś być cierpliwy kiedy czekałeś aż pestka wyschnie?”. Lin Xi skinął głową. „A pamiętasz jak cierpliwie musiałeś czekać, aż nasionko wykiełkuje?” Li Xin pamiętał. Na to sąsiadka odparła: „Będziesz musiał jeszcze dłużej czekać zanim twoja sadzonka stanie się drzewem i jeszcze dłużej zanim zacznie wydawać owoce. Być może będziesz musiał czekać kilka lat zanim drzewko urodzi ci brzoskwinie.”

Li Xin opiekował się drzewkiem w miarę jak zmieniało się z kiełka w sadzonkę, a z sadzonki w drzewo. Powoli rosło wyższe i potężniejsze tak jak chłopiec. A tu nagle pewnego dnia po powrocie ze szkoły Li Xin zobaczył pierwsze brzoskwinie zawiązujące się w miejscu gdzie wcześniej były tylko kwiaty. I znowu poczuł radość w sercu, tak jak wtedy, gdy nasionko wykiełkowało. I wiedział, że musi dalej ćwiczyć cierpliwość, bo teraz trzeba było czekać, aż brzoskwinie dojrzeją.

E. Zabawa: „Znajdź lidera”

Wybierz jedno dziecko i poproś, aby wyszło z sali. Podczas jego nieobecności, reszta dzieci wybiera jednego z nich, aby był „rozpoczynającym”. Wszystkie dzieci naśladują ruchy tego dziecka. Na przykład jeśli rozpoczynający klaszcze w ręce to dzieci zaczynają robić to samo, jeśli macha na pożegnanie to inni robią to samo. Dziecko, którego nie było przez chwilę musi przypatrywać się i zgadnąć, które dziecko jest rozpoczynającym. W tym samym czasie, inne dzieci starają się nie patrzeć na rozpoczynającego zbyt uważnie lub za bardzo, aby nie ułatwiać zidentyfikowania jego lub jej.

Wybierz jedno dziecko i poproś, aby wyszło z sali. Podczas nieobecności tego dziecka, reszta dzieci wybiera spośród siebie jedno, które będzie „rozpoczynającym”….

F. Kolorowanie:

G. Modlitwy na zakończenie

Lekcja o bezinteresowności

LEKCJA 6

A. Odmawianie i zapamiętywanie modlitw

Tak jak w poprzednich lekcjach, dobrze będzie jeśli rozpoczniesz zajęcia od odmówienia jednej z modlitw, które znasz na pamięć, następnie poprosisz kilkoro dzieci, żeby one odmówiły modlitwy. Po tych modlitwach dzieci w dalszym ciągu uczą się modlitwy wprowadzonej w lekcji

B. Piosenki (włączając niektóre z poprzednich lekcji):

Myśl zawsze najpierw o swoim bracie

C G Am7 C

Ja chcę wody, ja chcę wody

Dm G6 C Am7

Lecz mój brat ważniejszy jest

F Em Dm C

A więc poddam mu kubeczek

Dm G C C

By nie chciało mu się pić

Refren:

F G C Am

Myśl zawsze najpierw o swoim bracie

F G C Am

Pokaż, że na nim zależy Ci

F G C Am

Myśl zawsze najpierw o swojej siostrze

F G C G C

Pokaż, że na nią zależy Ci

Jestem głodny, jestem głodny

Moja siostra też chce jeść

Więc podzielę się jedzeniem

Bo tak dobrze robić jest

Refren

C. Zapamiętywanie cytatów:

Dzisiaj dzieci nauczą się cytatu z Pism Bahá’u’lláha, który możesz przedstawić w następujący sposób:

Bóg chce, abyśmy wszyscy żyli szczęśliwie. Chce, abyśmy starali się znajdować sposoby służenia innym i radowania ich. Aby tak żyć, powinniśmy nie tylko życzyć innym tego wszystkiego, co dobre i co chcielibyśmy dla siebie samych, ale powinniśmy dla nich chcieć rzeczy lepszych, niż dla nas samych. Zapamiętajmy sobie taki cytat Bahá’u’lláha:

„Błogosławiony jest ten, kto przedkłada swego brata ponad siebie.”(12)

Błogosławiony

Jest studnia i wiaderko, ale nie ma jak zaczerpnąć wody. Amelia pomyślała i dzięki swemu rozumowi wyszukała linkę, przywiązała ją do wiaderka i nabrała wody. Rozum amelii jest darem Bożym. Bóg pobłogosławił Amelię rozumem.
Rodzina Wiktora codziennie rano odmawia modlitwę w domu. Dom Wiktora jest błogosławiony.

Przedkładać/woleć

Jaś lubi lody czekoladowe i waniliowe, ale jeśli musi wybrać, wybiera waniliowe. On woli [przedkłada] waniliowe [ponad czekoladowe].
Basia może wyjść z domu i bawić się, albo pomóc tacie w ogrodzie. Basia woli pomóc swojemu tacie.

D. Opowiadanie

W tym opowiadaniu widzimy jak ‘Abdu’l-Bahá naucza nas bezinteresowności poprzez swoje słowa i czyny.

‘Abdu’l-Bahá zawsze wybierał dla siebie niedrogie ubranie. Jeśli miał dodatkową odzież, zawsze oddawał je innym. Pewnego dnia miał Go odwiedzić gubernator ‘Akki. Żona ‘Abdu’l-Bahy sądziła, że jego płaszcz nie jest odpowiedni na taką okazję. Dużo wcześniej poszła do krawca i zamówiła u niego porządne okrycie. Była pewna, że ‘Abdu’l-Bahá nie zwróci uwagi, jeśli zamieni Jego płaszcz, bo zawsze przecież zależało Mu tylko na tym, żeby odzież była idealnie czysta. Kiedy nadszedł dzień wizyty, nowe okrycie leżało gotowe dla ‘Abdu’l-Bahy, ale On szukał starego. Wreszcie zapytał, gdzie też jest Jego płaszcz, bo ten, które tu leży, przecież nie jest Jego. Żona starała się Mu wyjaśnić, że ze względu na tę specjalną okazję kupiła Mu nową odzież, ale On nie chciał się z tym pogodzić, mówiąc, że za cenę tego nowego okrycia można było kupić 5 takich, jakie nosił na co dzień. Dodał, że nie było powodu, aby wydawać te pieniądze tylko na Niego. Jeśli potrzebuje nowej odzieży, to trzeba odesłać krawcowi ten nowy płaszcz, a na jego miejsce zamówić 5 takich zwykłych za tą samą sumę pieniędzy. „Wtedy, widzicie, nie tylko będę miał nową odzież, ale także i cztery inne okrycia, które będę mógł dać innym!”

E. Gra: „ślimak”.

Wszystkie dzieci ustawiają się w rzędzie trzymając się za ręce. Dzieci na jednym końcu rzędu stoją w miejscu, a pozostali zaczynają maszerować okrążając ich. Stopniowo zakręcają wokół stojących, aż utworzą „ślimaka”.

Odmiany gry:

Dzieci, które są na jednym końcu zaczynają maszerować w kółko, zakręcając inne dzieci wokół siebie (uważaj, żeby dzieci nie podeptały sobie po stopach).
Kiedy „ślimak” się uformował, ci, którzy są w środku, mogą kucnąć i wyjść pomiędzy nogami pozostałych dzieci – wszystkie dzieci nadal trzymają się za ręce.

F. Kolorowanie:

G. Modlitwy na zakończenie